Fascination About ปรปักษ์จำนน

Fascination About ปรปักษ์จำนน

Blog Article

หลังจากอ่าน ๆ ไปเรารู้สึกว่าผู้เขียนจะบอกเราว่าเบื้องหลังความสำเร็จของผู้ชายนั้น มีผู้หญิงอยู่ ถ้าได้เมียดี ชีวิตก็จะดี๊ดียิ่งขึ้นไป

I love Xiao Qiao character so much! She's incredibly intelligent and aware. As normal for your Chinese historical romance story, the feminine protagonist travelled as a result of time in to the previous and reincarnates as somebody else, but this one particular failed to make me truly feel bored in the slightest degree.

แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย

ก่อนจะอ่านเราได้ไปอ่านรีวิวมาบ้างความชอบไม่ชอบคือครึ่งต่อครึ่งเลย เราเลยทำใจล่วงหน้าว่าอาจจะไม่สนุก แต่เราอ่าน ๆ ไปกลับคิดว่าดีกว่าที่คิดนะ ที่ว่าดีหมายถึงการดำเนินเรื่องโอเคเลยแม้จะเป็นแนวนางเอกย้อนเวลามาเข้าร่างคนอื่น (ซึ่งเป็นพล็อตที่เฝื่อมาก ๆ และมีเยอะมากจากหลากหลายสนพ) ความเก่งกาจของนางเราว่าก็พอดี ๆ อยู่ มันไม่ได้เก่งจนเกินไปเหมือนหลาย ๆ เรื่องที่เคยอ่าน แต่เก่งในแง่ควบคุมอารมณ์เป็น อ่านสถานการณ์ออก วางตัวเป็นและทำใจเก่งมากทำให้ตัวเองเอาตัวรอดไปได้โดยไม่ลำบากมากนัก

กดดัน you can look here น่��รำคาญ​ บอกไม่ถูกเนื้อเรื่องเรื่อยๆ วกวน สับสนตลอดเวลา

สรุปอ่านต่อจ้า เอาใจช่วยนางเอกให้เอาตัวรอดไปให้ได้

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!

พอใจรักแล้ว ... เสี่ยวเฉียวชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ท่านโหวยอมทุกอย่าง

แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา

โคตรมันส์ สนุกกับการเอาตัวรอดของนางเอกมาก ฮาไปกับความย้อนแยงของพระเอก แล้วยังมีพัฒนาการด้านความรู้สึกของพระเอกอย่างสม่ำเสมอ

กาลเวลาผ่านไปปู่นางเอกตาย ลุงนางเอกขึ้นเป็นใหญ่ แต่เป็นคนที่อ่อนแอ ไม่มีความเป็นผู้นำ พอมีศัตรูจะมาบุก ก็คิดจะใช้การผูกสัมพันธ์ส่งลูกสาวไปแต่งงานกับเว่ยเซ่า เพราะตอนนั้นทัพเว่ยเซ่าแข็งแกร่งมากหวังจะให้เค้ามาช่วยเมืองตัวเอง ลุงนางเอกคิดแต่จะอาศัยกำลังจากภายนอก ไม่เคยบ่มเพาะทัพศึกของตัวเอง หวังอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ พ่อนางเอกก็อึดอัดมาก ติดแต่ผู้นำก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของตัวเองก็ขัดขวางไม่สำเร็จ

อ่านจบแล้วก็ยังชอบมากกกกกก เหมือนเดิม

สิ่งที่ลำบากคือชื่อ.... ชื่อแคว้น ชื่อคน เยอะและคล้ายมาก อย่างตำแหน่ง จงเอ่า จางเอ่า อันนึก็งงไปเพราะนึกว่าคนเดียวกัน จำแต่ตัวหลังไงง เอ่า!